الرئيسية
من طرف يوميات انسان مجروح
هحكيلكم حكاية انسان كتير مجروح حتى من اقرب الناس ليه.. كتير حزين بسبب إللى بيحصل حواليه.. بيحب كل الناس.. لكن الناس مش بتحبه.. نفسه الناس تفهمه و تحبه.. نفسه يعيش زى اى انسان..
اقرب الناس ليه بتكرهوا.. حاسس دايما بالوحده مع انه بيبقى وسط الناس.. حاسس دايما بالحزن مع انه بيبقى كتير فرحان.. الحزن ده طبيعة الانسان.. لكن الفرح ليه برده مكان.. دمعته دايما على خده .. و مفيش حد بيقوله ايه مضايقه..
انا الجسد التى تعيش بها تلك الروح.. احزن روح قد تروها..اكثر روح تتألم.. انها الروح التى تشعر بالناس ولا احد يشعر بها.. انها روح صافيه.. يسكنها الحب و الحنان.. اساسها فرح كل انسان.. لكنها تشعر انها سبب تعاسة كثير ممن حولها من الناس.. روح تشعر انها سبب تعاسة مجتمع تعيش به.. روح وسط ارواح كثيرة.. لكنها دائما ما تكون وحيده..
هذا الأنسان المجروح يريد ان تقرأوا ما كتبه.. يريد ان تعرفوا شعوره..
فيقول هذا الانسان:
دايما عايش وحيد.. مفيش حد منى قريب
دايما دمعى على خدى.. و محدش بيوقف جنبى
دايما دنيتكوا سكوتى.. و بتتمنوا موتى
دايما فى فرحى معايا.. و فى حزنى مش ويايا
صدقونى الصراحة حلوة.. قولوها فى وشى
انا عارف دى حاجة صعبة.. بس الصدمة هتبقى اهدى
بحب اكيد مانا انسان.. و بحب كل انسان
بحب الحياه.. و اتمنى اموت
من جوه قلبى.. مليان جروح
اصعب حاجة هى الضحكة.. الضحكة إللى وراها مليون دمعه
اصعب حاجة هى الكدب.. الكدب إللى بتخدعونى بيه
اصعب حاجة هى احساسى.. انى سبب تعاسة كثير من الاناسى
لو فعلا بتحبونى.. ادعوا ربنا بموتى
الحزن مش صعب عليه.. الأصعب هو كرهكم ليه
فيا ايه غريب عنكم.. مانا انسان زى زيكم
ده شعورى و انا جنبكم.. سبب تعاسة كل واحد منكم...
بعدما قرأتوا شعور انسان مجروح.. اكيد احساسه بقى معروف.. لو كل واحد فينا حبه.. لو كل واحد قرب منه.. هيعرفه على حقيقته.. ماهو انسان و بيحس برده.. مفيش فرق بينه و بينكم.. لو بجد حسيته بيه.. روحوا و قربوا منه.. هو انسان موجود وسطكم.. دايما معاكم و وياكم.. لكن انتوا مش عارفينه.. لأنه دايما مخبى احسيسه.. عمره مايقول انا زعلان.. و دايما على وشه الفرح يبان..
الكلام ده شعور انسان.. عايش وحيد حيران.. هو منى قريب لكن عنى بعيد.. فى فرحه الكل معاه.. فى حزنه الكل عداه.. بحسه منى قريب.. احساسى زيه غريب.. هو طيب.. و كتير حساس.. بيحب كل الناس.. شعوره هو الحزن.. و بيتمنى يلاقى الحب.......
انسان كتير حنون.. و سعات بيكون مجنون.. بيتمنى لنفسه الموت.. احسسنا كلنا واحد.. وقت الحزن مافيش انسان بيقدر يعيش حيران.. بين نار الحزن وألامه.. و نار الحب و عذابه .. نفسه و لو مرة يضحك.. ضحكة من قلبه بجد.. نفسه يعيش من غير حزن و لو ثنيه فى العمر..
